مشعل

شبانه گرد گل پروانه گشتم، به یاد تو به گل بس راز گفتم، حکایت ها که با تو گفته بودم ، به جای تو به گل ها باز گفتم

مشعل

شبانه گرد گل پروانه گشتم، به یاد تو به گل بس راز گفتم، حکایت ها که با تو گفته بودم ، به جای تو به گل ها باز گفتم

خزانه دولت تا خزانه های شخصی

ثانیهها، ساعت‎ها، روزها، ماه‏ها، می‏گذرد، یادها باقی می‏ماند!

روز های بود که مردم شریف ایران فریب‏های رسانه‏ها را خورده و همواره علیه مهاجرین افغانستانی  موضع می‏گرفتند، در حال حاضر نیز کسانی هستند که مقصر اصلی بیکاری را پناهنده‏گان را می‏دانند، و همواره سرزنیش می‏کنند، و شاید محترمانه ترین سخن آنان این باشند: چرا افغانها به کشور شان باز نمی‏گردند؟!

در مقابل کسانی نیز مقصر دولت ایران را تلقی می‏کنند، چرا افغانها را از کشور اخراج نمی‏کند؟!

و ...

واقعیت این است که مهاجرین افغانستانی بهترین منبع در آمد برای دولت ایران است. سال های سالیان منبع در آمد از سازمان ملل بود و هست،  در چند سال اخیر بابت کارت؛ کارگری، پناهندگی، و...  مبالغ زیادی در خزانه‏های دولت واریز شده است. طوری که صندوق‏های دولتی دیگر جای باقی نمانده، و صندوق های شخصی راه اندازی شده است! و هیچ کس پاسخ گو نیست به چه دلیلی مبالغ هنگفت به حسابهای شخصی واریز شود!

 این در حال است که گفته می‏شود؛ تمام هزینه‏های کارت کارگری و... را کشور چین پرداخت کرده است.

هزینه‏های مدارس را نیز کشور ژاپون به حساب دولت ایران واریز نموده است.

پس چرا دولت ایران در این وضعیت ( تورم ) با چنگ و دندان به مهاجرین افغانستانی نه چسپند؟!!!

 دو نمونه از حساب‏های شخصی:

مبلغ؛ 770000 ریال به حساب 24724920581 به نام محمد رضا مرادی، بانک ملت.

مبلغ؛ 770000 ریال به حساب 4736392214 به نام سیدمحمد آبیار حسینی، بانک ملت.

و....

حساب دولتی؛

2171912505002، بانک ملی

جالب این که مبالغ طبق سلیقه در یافت می‏شود!

از یکی مبلغ؛ 450000 ریال

دیگری، 6250000 ریال

باتشکر از؛ م.ا. از ایران. که این بر را ارسال داشته است.

ما منتظر ارسال خبر های جدید شما نسبت به مهاجرین افغانستانی از گوشه و کنار جهان هستیم.

پس مارا یاری فرمایید!