مشعل
شبانه گرد گل پروانه گشتم، به یاد تو به گل بس راز گفتم، حکایت ها که با تو گفته بودم ، به جای تو به گل ها باز گفتممشعل
شبانه گرد گل پروانه گشتم، به یاد تو به گل بس راز گفتم، حکایت ها که با تو گفته بودم ، به جای تو به گل ها باز گفتمدرباره من
به نام آن که جان را فکرت آموخت،
چراغ دل به نور جان بر افروخت،
زفضلش هر دو عالم گشت روشن،
زفیضش خاک آدم گشت گلشن.
---------------------------------------
بس روزهای تلخ
غمگین و نامراد
همراه موج های خروشان و بی امان
تا عمق بی کرانه ی دریا شتافتم
اما نیافتم
ادامه...
کنگره داعش
این روز ها نان، شعار، و... حرف و سخن از داعش شده است. اینکه آیا داعش برحق است و یا باطل بماند؛ ولی باطل و غیر باطل را به خودش جذب کرده است. و کنگره‌ی چند میلیون دلاری بادعوت از 70 کشور در ایران – قم- لاف های زدند، غافل از اینکه داعشان به جان مهاجرین افغانستانی افتاده در ایام اشک و زاری حضرت رقیه، کودکان سه ساله را به گریه و زاری در آوده و زندانها را پر کرده، روز ها مکان‌های محل سکونت شکم پرستان را تنظیف و جارو زنند.
پرسش اینجاست، رفتار وحشیانه این روز ها؛ با کودکان، مادران، و... مهاجرین چه کمی از داعش دارد؟
ای شکم پرستان که در پشت تری بیون حرف های که از قبل دکته شده،به زبان جاری می کردید، اگر برای احقاق حق آمده بودید، چرا حقوق مهاجرین افغانستانی را پایمال می کردید؟ چرا به ندای مظلوم پیر مرد هشتاد ساله پاسخ ندادید؟
یکی از کسانی که بر اثر رشوه و پارتی جان را خلاص کرده است. اظهار داشت: تعداد زیادی را (مدرک دار بدون مدرک) را از شهرک قائم گرفته بود، شب ما را در هوای سرد در حیات محصور نگه داشته بود، صبح با شکم خالی با چشمان بسته بردند، بعد از آنکه چشم ما را باز کردند، ما خود را در هتل لوکس دیدیم، گفتند: باید این جا را فوراً تمیز کنید، در بین ما پیر مرد مریض حال بود، برایش کار کردن سخت بود، لذا زیر پوتین بدنش را داغون، داغون کردند، نزدیکی اتمام نظافت بود که تعداد از گردن کلفتان آمدند، یکی از جوانان گفت: این ها ظاهرا از آن کسانی هستند که در کنگره دعوت شده است! وقت پیر مرد این را شنید، به سر زنان نزد آنان رفت و گفت: شما برای داعش آمده اید ما چه کار کرده ایم که زجر بکشیم؟
سربازان ریختن چنان زده بردند که همه را به گریه وا داشت، اما شکم پرستان فقط نظاره گربودند، و پیر مرد به عنوان ترروریست سر به نیست شد و خدایش داند کجاست؟
اگر پیدا کردید حال از آن پیر مرد بگیرید!
خزانه دولت تا خزانه های شخصی
ثانیهها، ساعتها، روزها، ماهها، میگذرد، یادها باقی میماند!
روز های بود که مردم شریف ایران فریبهای رسانهها را خورده و همواره علیه مهاجرین افغانستانی موضع میگرفتند، در حال حاضر نیز کسانی هستند که مقصر اصلی بیکاری را پناهندهگان را میدانند، و همواره سرزنیش میکنند، و شاید محترمانه ترین سخن آنان این باشند: چرا افغانها به کشور شان باز نمیگردند؟!
در مقابل کسانی نیز مقصر دولت ایران را تلقی میکنند، چرا افغانها را از کشور اخراج نمیکند؟!
و ...
واقعیت این است که مهاجرین افغانستانی بهترین منبع در آمد برای دولت ایران است. سال های سالیان منبع در آمد از سازمان ملل بود و هست، در چند سال اخیر بابت کارت؛ کارگری، پناهندگی، و... مبالغ زیادی در خزانههای دولت واریز شده است. طوری که صندوقهای دولتی دیگر جای باقی نمانده، و صندوق های شخصی راه اندازی شده است! و هیچ کس پاسخ گو نیست به چه دلیلی مبالغ هنگفت به حسابهای شخصی واریز شود!
این در حال است که گفته میشود؛ تمام هزینههای کارت کارگری و... را کشور چین پرداخت کرده است.
هزینههای مدارس را نیز کشور ژاپون به حساب دولت ایران واریز نموده است.
پس چرا دولت ایران در این وضعیت ( تورم ) با چنگ و دندان به مهاجرین افغانستانی نه چسپند؟!!!
دو نمونه از حسابهای شخصی:
مبلغ؛ 770000 ریال به حساب 24724920581 به نام محمد رضا مرادی، بانک ملت.
مبلغ؛ 770000 ریال به حساب 4736392214 به نام سیدمحمد آبیار حسینی، بانک ملت.
و....
حساب دولتی؛
2171912505002، بانک ملی
جالب این که مبالغ طبق سلیقه در یافت میشود!
از یکی مبلغ؛ 450000 ریال
دیگری، 6250000 ریال
باتشکر از؛ م.ا. از ایران. که این بر را ارسال داشته است.
ما منتظر ارسال خبر های جدید شما نسبت به مهاجرین افغانستانی از گوشه و کنار جهان هستیم.
پس مارا یاری فرمایید!